gespiegelde levens
Lies Schut
Modern moederschap, of juist het missen daarvan, vormt de kern van de nieuwe roman van Ingrid Hoogervorst, Zeeschuim. Op een Grieks eiland raakt de ene vrouw zwanger en verliest de andere haar kind. Een passievolle bevruchting staat in schril contrast met de bloedige dood van een moeder en haar ongeboren vrucht. De auteur focust in dit boeiende boek op relaties en de spiegelmotieven daarin. De onverbrekelijke band tussen tweelingzussen diept ze uit, de breekbare tussen man en vrouw, vader en moeder en die mythische twee-eenheid: de grens tussen leven en dood. De ooit hechte relatie tussen kunstenaar David en docente Noa wordt op de proef gesteld tijdens een vakantie in de VS. Hun pasgeboren baby drijft ze uiteen. Parallel aan de zielenroerselen van Noa lopen die van Roos Feenstra, tweelingzus van de vrouw die een miskraam kreeg. Ingrid Hoogervorsts proza is bij vlagen superieur, vooral in de scènes rond sterven en ontstaan. Dat ze worstelt met de ‘alledaagsheid in de liefde’ is evident.
Modern moederschap, of juist het missen daarvan, vormt de kern van de nieuwe roman van Ingrid Hoogervorst, Zeeschuim. Op een Grieks eiland raakt de ene vrouw zwanger en verliest de andere haar kind. Een passievolle bevruchting staat in schril contrast met de bloedige dood van een moeder en haar ongeboren vrucht. De auteur focust in dit boeiende boek op relaties en de spiegelmotieven daarin. De onverbrekelijke band tussen tweelingzussen diept ze uit, de breekbare tussen man en vrouw, vader en moeder en die mythische twee-eenheid: de grens tussen leven en dood. De ooit hechte relatie tussen kunstenaar David en docente Noa wordt op de proef gesteld tijdens een vakantie in de VS. Hun pasgeboren baby drijft ze uiteen. Parallel aan de zielenroerselen van Noa lopen die van Roos Feenstra, tweelingzus van de vrouw die een miskraam kreeg. Ingrid Hoogervorsts proza is bij vlagen superieur, vooral in de scènes rond sterven en ontstaan. Dat ze worstelt met de ‘alledaagsheid in de liefde’ is evident.