In 1926 schrijft Vladimir Nabokov een verhaal over een Russische balling in Berlijn, net als hij zelf was. Op 15 april 1919 had hij zijn geboorteland moeten verlaten, toen zijn familie aan boord van een Grieks schip, onder geweervuur van de bolsjewieken, de haven van Sebastopol uitvoer met bestemming Konstantinopel en Athene. Van 1922 tot 1937 woonde de schrijver in Berlijn, daarna in Parijs, waarna hij naar Amerika vertrok en uiteindelijk in Zwitserland overleed. Hij zou Rusland nooit meer terugzien.

Zie de hele column op de Schrijversvakschool

De dag waarop de student zijn vriendin doodde en daarna zichzelf was het zonnig en helder. Zomershelder, een strak blauwe hemel en van dat trillende, gele licht, kwistig uitgestrooid over de straten. Of was het druilerig en begon het ‘s avonds flink te regenen?
In september zijn alle weervarianten mogelijk. Ik weet het niet meer. Het was in 1972. De kop van de ochtendkrant luidde: ‘Student steekt vriendin dood en springt van balkon’ Er stond een grote foto bij. Dertig jaar later begon ik aan mijn tweede roman Spiegels en kwam het beeld ineens bovendrijven.
Zie de hele column op de Schrijversvakschool